BİR BAHAR AKŞAMI
Bir şemsiye altında sessizce ağlıyorken yakalıyorum gözlerimi,
Kaldırım taşında yürüyorken anımsıyorum, geçtiğimiz günleri.
Neredeydin nerede kaldın
Onca hatıra onca sevinç
Hiç yaşanmamış gibi yok saydın
Kendimi bilmez çıkmazda gibiydim
Ve sen hiç gitmeyecek gibiydin
Bilmediğin bu durakta çok bekledim
Aramızdaki uzaklığın karanlığına aldanmadan,
Gömülü bulurdum düşlerimde seni.
Şimdi bir o kadar anlamsız
Anımsıyorum ki bir bahar akşamı
Çekingen bulut geceye sürgün
Kaçak gurur kök salmış yavanlığa
Yitik sancılar bölünmekte
Bir kibritin ömrü ne kadarsa o kadar işte.
Öyleyse anılara yaslanır yorgun hikayeler
Sanki hiç yaşanmamış hiç söylenmemiş gibi.
Kaldırım taşında yürüyorken anımsıyorum, geçtiğimiz günleri.
Neredeydin nerede kaldın
Onca hatıra onca sevinç
Hiç yaşanmamış gibi yok saydın
Kendimi bilmez çıkmazda gibiydim
Ve sen hiç gitmeyecek gibiydin
Bilmediğin bu durakta çok bekledim
Aramızdaki uzaklığın karanlığına aldanmadan,
Gömülü bulurdum düşlerimde seni.
Şimdi bir o kadar anlamsız
Anımsıyorum ki bir bahar akşamı
Çekingen bulut geceye sürgün
Kaçak gurur kök salmış yavanlığa
Yitik sancılar bölünmekte
Bir kibritin ömrü ne kadarsa o kadar işte.
Öyleyse anılara yaslanır yorgun hikayeler
Sanki hiç yaşanmamış hiç söylenmemiş gibi.
Hayriye Çetinkaya