30.09
Ve günün
geliyor adım adım,
Temmuzun
sonundasın.
Bir gece
yarısı ansızın,
Bizleri
bırakmışsın.
Basmakalıp
sözlerden hep uzakta kalmışsın,
Onca hayata
dokunmuş, hiç çıkmamışsın.
Anlattıkların
hep efsunlu sözlermiş
Oysa seni
hiç dinlememişler, içerlemişsin.
Anlat bana
tan yeri ağarıncaya kadar,
Sussan bile
dinlerim seni.
Anlat bana
güneş yerini aya bırakıncaya kadar,
Geçmişini,
düşlerini, hayatın onca gerçeğini.
Aziz
varlığını sığdır onca kelimeye,
Hissettir
gerçek olduğunu bütün hücrelerime.
Yanı
başımdaki bedenine dokunabiliyor olayım,
En azından
düşlerimde.
Ayşenaz Efe